ربنای شجریان تلاوتی نوستالژیک شمرده می شود
به گزارش سایت رسمی سیامک یزدانجو، یک پژوهشگر قرآنی اظهار داشت: همه ما هم در حوزه تخصصی و هم در حوزه عمومی با تلاوت های نوستالژیک اساتید قرآن خاطره داریم و می توانیم با تأسی به آنها برای میراث آینده، تلاوت های خاطره انگیز ثبت نماییم.
به گزارش سایت رسمی سیامک یزدانجو به نقل از مهر، حسین قربانی؛ پژوهشگر قرآنی در دومین روز از نوزدهمین نشست تخصصی استادان، قاریان و حافظان قرآن کریم که به همت شورای عالی قرآن درحال برگزاری است با ارائه مقاله ای با عنوان «بررسی مؤلفه های ماندگار و خاطره انگیز قرائت های تأثیرگذار با رویکرد برخورداری از خاصیت های تبلیغی» حضور داشت.
وی در ابتدا با اشاره به این که قبل تر بجای واژه خاطره انگیز از واژه نوستالژیک استفاده کردم، اما بعد آنرا به این واژه تغییر دادم، اظهار داشت: معادل های زیادی برای واژه نوستالژیک آورده شده است، مثل یادمانه، دریغ پنداشت، اما هیچ کدام نمی تواند حق مطلب را به اندازه اصل این واژه ادا کند، این واژه در حقیقت دلتنگی حاصل از مرور مجموعه ای از خاطرات است که در گذشته برای یک فرد اتفاق افتاده است که البته قبل تر و در قرون گذشته میلادی این امر به منزله یک بیماری تلقی می شد، اما بعد از ورود به ادبیات فرانسه بیشتر در به خاطر آوردن گذشته ای به کار می رود که انسان حس مثبتی به آن دارد و اغلب برایش خوشایند است.
قربانی افزود: برای روشن شدن این مساله مثالی می زنم و آن این که ممکنست هر کدام از ما، دو سه دهه گذشته غذایی را خورده باشیم که هم اکنون هم در وعده های غذایی آنرا تناول می نماییم، اما همیشه با خودمان یا دیگران این مساله را در بین می گذاریم که آن چه آن زمان خوردیم، چیز دیگری بود و مزه آن هنوز زیر دندان مان است.
وی اشاره کرد: این حس ممکنست در مورد شنیدن تلاوتی که چند سال پیش یا در گذشته آنرا شنیده باشیم، نیز وجود داشته باشد یا هر کدام از ما الحانی مثل دعای سحر ماه رمضان یا نوای ربنای مرحوم استاد شجریان را به یاد داشته باشیم که برایمان خاطره ساز باشد و احساس نماییم که دیگر این چنین آثاری تکرار نخواهند شد؛ این مصداق بارز معنای نوستالژی در حوزه قرآن و ادعیه است.
قربانی اظهار داشت: فاکتورهای مهمی در خاصیت های یک تلاوت خاطره انگیز قرآن منظور شده است که همچون آنها رعایت دقیق همه موارد فنی، فاخر بودن آن و این که اثری باشد که نتوان آنرا با اثر دیگری مشابه و همانند کرد و ضمن آنکه باید قابل فهم برای همه باشد و در گستره ای وسیع نیز شهره باشد.
این پژوهشگر قرآنی اضافه کرد: در دسته بندی مشخص ما نوستالژی را می توانیم در چند وجه جمعی، تخصصی و فردی تقسیم بندی نماییم، اما در مورد تلاوت قرآن ما نوستالژی مکانی نیز داریم و بطورمثال تلاوت در مکانی رخ داده باشد که به جهت گرمای وجود افرادی در آن در ذهن و خاطرات ما باقی مانده باشد یا حتی نوستالژی کلامی که مثال بارز آن تلاوت امام جماعات مکه و مدینه است که همچنان در ذهن ما باقی مانده و بمحض آنکه چشمانمان به خانه خدا و مسجدالنبی می افتد، یاد آنها می افتیم.
وی تاکید کرد: در نوستالژی کلامی می توان به تلاوت های مشهور عبدالباسط خصوصاً با این فرض که این استاد فقید نوستالژی را در حوزه قصارالسُوَر در ذهن ما ثبت کرده است، مثال زد. البته باید در زمره این نوستالژی ها که زیرمجموعه نوستالژی های جمعی است، موارد بیشتری همچون تلاوت های سعید مسلم را نیز اضافه کرد.
قربانی با اشاره به این که برای اهالی قرآن، امری هم به نام نوستالژی های تخصصی معنا و مفهوم ویژه ای دارد، اظهار داشت: شاید برای عموم آن چه که ما از قطعات تلاوتی مصطفی اسماعیل به عنوان نوستالژی سراغ داریم مدلول و مفهومی نداشته باشد، اما با این وجود برای همه ما چیز مشترکی وجود دارد و آن نوستالژی هیجانی است و قبل از آنکه برای هر کدام از ما با هر نیتی، تفکری در پس شنیدن تلاوت وجود داشته باشد، حس و هیجانی که از تلاوت به ما دست می دهد، سبب ایجاد نوستالژی و تحول می شود.
وی در آخر اظهار داشت: علاوه بر آنکه می توان با بهره گیری از نوستالژی های گذشته در امر تلاوت آنها را برای انتقال مؤثر پیام های الهی بارها و بارها شنید و تحت تأثیر قرار گرفت به فکر ایجاد نوستالژی های جدید در عرصه تلاوت به عنوان میراث برای نسل آینده بود.
برای اطلاع بیشتر درباره ی ربناهای مشهور خوانده شده می توانید گزارش مهر در این خصوص را اینجا بخوانید.
منبع: سایت رسمی سیامك یزدانجو
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب