هوش مصنوعی چه بر سر هنر می آورد؟
به گزارش سایت رسمی سیامک یزدانجو، هنر تجسمی محدود به ابزار نیست؛ هنرمندان دست به ابزار و روش های متفاوتی می زنند تا آن چه را که در ذهن دارند به عرصه ظهور و نمایش برسانند. متالورژی نام یک نمایشگاه است که هنرمندی با دیدگاهی متفاوت به معرض نمایش گذاشته است. او قبل از این که هنرمند شود، خویش را یک مخترع می دانسته و می گوید گاه علم بر هنر و گاه هنر بر علم تأثیر گذاشته است. همانطور که اینروزها هوش مصنوعی درحال تاثیرگذاری بر دنیاهای متفاوتی همچون دنیای هنر است.
محمّد محمدزاده تیتکانلو هنرمند عرصه تجسمی که اینروزها نمایشگاه متالورژی را در باغ موزه نگارستان تهران برپا کرده است، دقایقی را به گفت وگو با ایسنا پرداخت. او که مجسمه هایش را با استفاده از فلزات نو و کهنه با جوشکاری برق می سازد، می گوید: فرهنگ تخیل علمی با محوریت صلح را میتوان تم نمایشگاه متالورژی دانست.
در ادامه خواهید خواند
پای محمدزاده تیتکانلو چطور به کار با فلزات و جوش دادنشان باز شد؟
هنرمند برای فروش آثار هنری خود چه اولویت هایی دارد؟
دیدگاهی در زمینه تفاوت آثار تزیینی و آثار هنری
آثار فلزات جوش خورده چطور ساخته می شود؟
تاثیر هوش مصنوعی در آینده نزدیک و دور بر هنر تجسمی چه خواهد بود؟
مجسمه های بیگانگان فضایی، صلح فضایی، صلح اتمی، شکنجه گران مسخ شده قرون وسطایی، قهرمانان و اسطوره های صالح، موسیقیدان با اصوات معنوی، سربازی با شیپور صلح، آدم و حوا در یک پیکره واحد، جنگجویی تنها با یک سپر تدافعی و... در بین اسامی مجسمه های مجموعه متالورژی هنر دیده می شود.
دوست داشتم مخترع شوم ولی تصویر و هنر هم دنیای من بود!
محمدزاده تیتکانلو در رابطه با آن چه که پایش را به مسیر ساخت اینچنین مجسمه هایی باز کرده اظهار داشت: زمانیکه نوجوان بودم دوران تحصیلات مقطع راهنمایی خودم را در فنی و حرفه ای گذراندم. متولد خرداد ۱۳۴۳ هستم؛ آن زمان این امکان وجود داشت که مقطع راهنمایی را هم در فن و حرفه ای گذراند و از آن جایی که خانواده علاقه من به اختراع، تولید و ساخت اشیا را دیده بودند، قرار بر این شد که در رشته برق فنی و حرفه ای تحصیل کنم. از طرفی تاثیرات سینما و تصویر بر من را نمی توان انکار کرد. از کودکی علاقه زیادی به تصویر، فیلم و حتی ساخت پروژکتور داشتم. به ساخت و اختراع علاقه داشتم. این علاقه در ادامه تا حدی پیش رفت که شیوه عکاسی «دیجیتال داگرئوتیب» را هم ابداع و شیوه عکاسی باستانی «داگرئوتیب» را در ایران احیا کردم.
وی افزود: می توانم بگویم از طریقی تلاش کردم کارهای علمی را با هنر ترکیب کنم و به دستاوردی برسم. مادر من نقاش بود و تصویر دنیای من بود و هست؛ به صورتی که من بدون تصویر نمی توانم زندگی کنم. مطالعات زیادی هم در سن کم در زمینه هنر داشتم. حدود بیست ساله بودم که تمام سبک های هنری را می شناختم و به پدیدارشناختی آنها هم آگاه بودم که حتی سبک های هنری چرا به وجود آمدند.
او اظهار داشت: من نقاشی و ساخت مجسمه های جوش و عکاسی را زندگی کردم.
تصویری از نمایشگاه متالورژی
منبع: سایت رسمی سیامك یزدانجو
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب