هنرمند معلولی که امید را به تصویر می کشد
به گزارش سایت رسمی سیامک یزدانجو، اصفهان سمانه احسانی نیا هنرمندی است که سال هاست با ضایعه نخاعی دست و پنجه نرم می کند، اما به رسالت خود باور دارد که همان بازتاب امید و انگیزه است. او می گوید امید به زندگی را در نقاشی هایش به تصویر می کشد و این رسالت در آثار او ملموس است.
این نقاش و نویسنده است به ایسنا اظهار داشت: در ۲۹ اسفند ۱۳۸۳ در یک سانحه رانندگی گرفتار ضایعه قطع نخاع شدم، در آن دوران شرایط بسیار سختی برای من بوجود آمد و مجبور شدم برای درمان زخم بستر و نفس تنگی و شرایط سخت فیزیکی از شهر خودم یعنی قائن به مشهد بروم و در آسایشگاه معلولین فیاض بخش ساکن شدم و مدت ۶ سال در آنجا زندگی کرده و همان جا ادامه تحصیل دادم و رشته جامعه شناسی خواندم. من عاشقانه هنر را دوست داشته و نیاز داشتم که در این دوران یک فعالیت هنری را شروع کنم که آرامش را به روحم بازگرداند، و این مورد سبب شد که به نقاشی با دهان روی آوردم.
این هنرمند با اشاره به اینکه پیش از معلولیت، در زمینه های تئاتر، عکاسی، معرق کاری و فعالیتهای هنری دیگر، فعالیت داشته است، اضافه کرد: سال ۱۳۹۰ تصمیم گرفتم از آسایشگاه بیرون آمده و زندگی خویش را در خارج از آسایشگاه ادامه دهم. مدت ۳ سال در کنار خانواده زندگی کردم و در آن ۳ سال فعالیتهایی مانند برگزاری نمایشگاه های نقاشی داشتم تا بتوانم زندگی ام را بسازم. هم اکنون ۹ سال است که مستقل زندگی می کنم، اما نه به معنای تنها زندگی کردن؛ بلکه به نحوی مدیریت زندگی ام با خودم است و با همراهی خانواده و دوستانم زندگی خویش را پیش می بَرَم و با فروش آثار نقاشی و اخیراً با فروش کتابم که زندگی را می گذرانم که شامل مجموعه ای از دل نوشته هایم است که با صدای خودم ضبط و آهنگسازی شده و به همراه تصاویر نقاشی هایم منتشرشده است و به شکلی یک مسیر جدید را برای خودم ساختم.
سمانه احسانی نیا اظهار داشت: در این سال ها نمایشگاه های داخلی و خارجی زیادی داشتم که اغلب نمایشگاه های خارج از ایران به صورت گروهی و در کشورهایی مانند ایتالیا، آلمان، کره، ژاپن و هند و نمایشگاه های انفرادیِ من هم در شهر های تهران، مشهد و یزد برگزارشده است؛ جدید ترین نمایشگاه نقاشی من هم در اتاق بازرگانی اصفهان برگزار شد که تا روز گذشته ادامه داشت و کتابم به نام «ارکیده درون من» هم در این نمایشگاه عرضه شد.
هنرمند نقاش افزود: من از نوجوانی می نوشتم و هیچ وقت نوشته هایم را برای کسی بازگو نمی کردم، اما زمانیکه گرفتار معلولیت شدم چون باید می گفتم و دیگران می نوشتند همین سبب شنیده و خوانده شدن نوشته هایم شد که برای دیگران جذاب بود و خیلی از دوستان اهل قلم و ناشر و نویسنده در طول این سال ها من را به انتشار دل نوشته هایم تشویق کردند. همیشه بر این باور بودم که چاپ کتاب کار ساده ای است، اما این که چه کتابی چاپ شود، مهم است؛ چونکه کتاب، خوراک ذهن است و با چاپ آن در واقع یک نیرو و انرژی را به جهان منتقل می نماییم. برای من اهمیت داشت که این کتاب بتواند رسالت من که امید دادن به انسان ها از راه قلم و کلام و هنرم است را به انجام برساند که به لطف خدا این صورت گرفت.
او ضمن اشاره به این که «ارکیده درون من» محصول دوران قرنطینه و خانه نشینی وی در زمان گسترش کروناویروس است، تصریح کرد: من در دوران کرونا خانه نشین شدم و انجام خیلی از کارهای بیرون از خانه برای من مقدور نبود، هم چنین همه نمایشگاه ها کنسل و سخنرانی ها تبدیل به برگزاری اجرای زنده در صفحه‌ی اینستاگرامِ من شد. نوشته ها با کمک دوستانم گردآوری و بخشی از آنها چاپ و با صدای خودم ضبط شد و ازآنجایی که کتاب «ارکیده درون من» ۲ زبانه است ما برای هر دل نوشته یک آهنگ جداگانه ساختیم. نوازنده های عزیز و هنرمندان بزرگی مانند محسن میرزازاده، علی پورعطایی، جواد رحیمی نژاد و آراز برزگر، استاد سازدهنیِ من لطف کردند و برای کتاب ساز نواختند. آقای حمید خندان از خواننده های قدیمی هم ۲ مورد از ملودی هایشان را برای کتاب فرستادند و هنرمندان عزیزی در زمینه های عکاسی و آهنگسازی همراهی کردند تا بتوانیم یک کار نفیس و باکیفیت را به مردم سرزمین مان عرضه نماییم. اخیراً هم به لطف دوستان بخش انگلیسی کتاب وارد سایت آمازون شد.
احسانی نیا در مورد چگونگی روی آوردنِ خود به نقاشی بیان نمود: من علاقه زیادی به کارهای هنری داشتم و خلاء آنرا در درون خود احساس می کردم؛ در یک نمایشگاه نقاشی که آثار هنرمندان را دیدم این تلنگر به من خورده شد که من هم می توانم و تنها کافی است راه آنرا پیدا کنم. آدم اگر بخواهد کاری را انجام دهد راه آنرا پیدا می کند و اگر نخواهد بهانه اش را و راهش این بود که من قلم به دهان بگیرم. این کار خیلی سخت بود، اما با راهنمایی استاد عزیزم هادی تقی زاده توانستم این سبک نقاشی را برای خودم ایجاد کنم. از سختی های نقاشی با دهان اینست که من در هنگام کشیدن نقاشی قلم را با دندان هایم می گیرم و فشار زیادی به دندان ها و لثه ها و فکم می آید. ولی هم اکنون به علت آسیب هایی که به گردن و کمر و فک و دندانم وارد می شود، کمتر کار می کنم. پس از اتمام و خلق یک اثر، آن اثر روح مرا جلا می دهد و این برایم لذت بخش است. کارهایی که در این نمایشگاه وجود دارد، تقریبا در ارتباط با ۵ یا ۶ سال گذشته است.
او با اشاره به اینکه نمایشگاهش در اصفهان با استقبال خوبی مواجه گردید و او با عنایت به این که در اصفهان ناشناخته و انتظار چنین استقبالی را نداشته است، اضافه کرد: نقاشی های من در نمایشگاه اتقا بازرگانی با استفاده از تکنیک آبرنگ و آکریلیک خلق شده اند که روشهای فنی اصلی من هستند؛ ضمن این که سبک من در نقاشی اکثراً انتزاعی و آبستره است.
این هنرمند بیان نمود: من تصمیم دارم که به شهر های بزرگ و هنریِ کشورم سفرکرده و آثارم را عرضه دهم و بعدازآن رؤیای اصلی من سفر به دور دنیا و عرضه نقاشی هایم در جهان بعنوان یک هنرمند ایرانی است. اصفهان هم ازجمله‌ی شهرهایی است که آنرا بسیار دوست داشتم.
احسانی نیا افزود: برگزاری نمایشگاه برای من صرفا بعنوان یک منبع درآمد نیست، بلکه پشت آن یک مسئولیت اجتماعی وجود دارد. رسالتِ من امید و انگیزه دادن به آدم ها است. اگر یک نفر با دیدن یک نقاشی و قلم و نگاه من، به زندگی برگردد و امیدوار شود یعنی من رسالت خویش را انجام داده ام و این نیت من از هر چیزی مهم تر است. من علاوه بر نقاشی، سازدهنی هم می زنم، گویندگی، نویسندگی و سخنرانی می کنم و فعلا قصد انجام فعالیت جدیدی را در نظر ندارم.
منبع: siamakyazdanjoo.com
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب