پیگیری سایت رسمی سیامك یزدانجو درباره كپی رایت آثار موسیقی در گفت وگو با نمایندگان ارشاد
آهنگ کپی را به چه صورت تشخیص می دهند؟
سایت رسمی سیامک یزدانجو: خلاء کپی رایت در ایران همیشه مساله ای قابل بحث تلقی شده و با وجود تاکیدها در خصوص لزوم اجرائی شدن این قانون، اما همچنان آنطور که باید و شاید جدی تلقی نمی گردد. همچون هنرهایی که در ایران از فقدان این قانون رنج می برد، موسیقی است. هرازگاهی شکایت و ادعایی از طرف یک هنرمند درباره کپی بدون اجازه از ترانه یا موسیقی اش در یک آهنگ مطرح می شود و اگر فرد شاکی به طرح ادعای خود در فضای مجازی بسنده نکند در نهایت تلاش می شود که به شیوه ریش سفیدی یا حکمیت قائله خاتمه پیدا کند.
ایسنا پیش تر در گفت وگوهایی مجزا با سه کارشناس موسیقی، لطمه های احتمالی از فقدان کپی رایت بر فضای موسیقایی کشور را به بحث گذاشت و در ادامه با رامین صدیقی ـ تهیه کننده موسیقی ـ درباره روش های پیاده سازی کپی رایت در ایران به مصاحبه نشست.
صدیقی در این گفت و گو عنوان نمود که پیاده سازی قانون کپی رایت عمدتاً بر عهده دستگاههای دولتی نیست و نهادهای دیگری باید بعد از آنکه ایران به عضویت کنوانسیون برن درآمد، بوسیله عضوگیری به تدوین قوانین مشتقی از قانون اصلی کپی رایت بپردازند.
اما حالا که این پروسه در ایران پیاده سازی نمی گردد، راه حل وزارت ارشاد برای رسیدگی به شکایت های احتمالی و برخورد با متخلفان چیست؟؛ پرسش هایی که از طرف مسئولان مربوطه در دفتر موسیقی پاسخ داده شد.
فاطمه عرب سرخی ـ مدیر واحد نظارت و ارزشیابی دفتر موسیقی ـ درباره معیارهای مجوزدهی به آثار موسیقایی به ایسنا می گوید: شورای موسیقی طبق آئین نامه نظارت بر انتشار و اجرای آثار موسیقایی به ارزیابی آثار می پردازد. در این آئین نامه چارچوب های مد نظر بیان شده است. بعد از صدور تاییدیه شعر و ترانه از طرف شورای ترانه، در گام بعدی موسیقی اثر در شورای موسیقی ارزیابی می شود. در این شورا فقط مسائل فنی همانند نحوه تلفیق شعر و موسیقی، نحوه خوانش درست کلمات (یا حضور یک کارشناس شعر و ترانه در شورای موسیقی)، صدای خواننده، نحوه صداسازی و استفاده از سازها، تنظیم، میکس و... ارزیابی می شود.
او ضمن اشاره به پروسه اجرائی کردن کپی رایت در دنیا، اظهار می کند: این امر بصورت دقیق، نیازمند تکنولوژی بسیار پیشرفته هوش مصنوعی است. برای تشخیص محتوای کپی رایت شده، ناشران موسیقی و دارندگان کپی رایت از تکنولوژی ای به نام اثر انگشت صوتی استفاده می نمایند. این تکنولوژی نخستین بار توسط سرویس موسیقی Shazam برای شناسایی تِرک های موسیقی طراحی شده بود.
عرب سرخی ادامه می دهد: حالا یک استارتاپ ۵ ساله واقع در چین و آلمان با نام ACRCloud این تکنولوژی را در دسترس دارندگان کپی رایت قرار می دهد. این استارتاپ می تواند به سرعت اثر انگشت صوتی آهنگ را با یک بانک اطلاعاتی از میلیونها تِرَک مختلف تطابق دهد. این استارتاپ با دارندگان کپی رایت مختلفی از کشورهای غربی همکاری می کند. البته کمپانی به علت مسائل قانونی، قادر به نام بردن از آنها نیست.
او تصریح می کند: این فقط ناشران و دارندگان کپی رایت نیستند که از سرویسهای ACRCloud استفاده می نمایند. خیلی از ارگان های دیگر نظیر سرویسهای استریمینگ و ایستگاه های رادیویی نیز ناچار هستند مراقب موسیقی های پخش شده روی پلت فرم خود باشند. ازاین رو سرویسهای ACRCloud اهمیت بسیار زیادی در حفظ نظم و تعادل دنیای پخش و کپی رایت موسیقی دارند.
بگفته عرب سرخی در دفتر موسیقی وزارت ارشاد با عنایت به فقدان این تکنولوژی، با عنایت به تخصص و تجارب هر یک از کارشناسان شورای شعر و موسیقی به موضوع رسیدگی می شود و در صورت تشخیص، اقدام مقتضی صورت می گیرد. ضمنا در مورد رعایت حقوق مالکان آثار نیز متقاضیان باید رضایت نامه را در صورتیکه نیاز باشد، عرضه کنند.
همین طور مسلم نادعلی دبیر علمی شورای شعر درباره معیارهایی که برای تایید متن ترانه در شورای شعر، ترانه و کلام مورد توجه قرار می گیرد، می گوید: برای ترانه ها معیارهایی وجود دارد. تعدادی از معیارها بحث های فنی و زبانی هستند و قسمتی از آنها نیز بحث های محتوایی هستند. برای ترانه هایی که فاقد اولیه ترین ملاک های فنی زبانی هستند، تاییدیه صادر نمی گردد. همین طور ترانه هایی که به لحاظ محتوایی موارد اخلاقی را رعایت نکرده اند، تایید نمی شوند. ترانه هایی که مباحث محتوایی نداشته باشند و از نظر فنی نیز آن اولویت ها را داشته باشند، در شورا تایید می شوند.
منبع: سایت رسمی سیامك یزدانجو
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب