گفتگوی مجازی مهر با نماینده خانواده مشكاتیان؛
اثبات ملی بودن خانه پدری مشكاتیان
به گزارش سایت رسمی سیامك یزدانجو بهداد بابایی اظهار داشت: خانه پدری مشكاتیان ثبت ملی بود و خانواده، این بنا را به پیشنهاد شهرداری نیشابور به خریداری فروختند كه باید آنرا بابت بدهی به شهرداری می داد تا آنرا به موزه تبدیل كنند.
دریافت 85 MB
خبرگزاری مهر _ گروه فرهنگ؛ خانه پدری استاد مشکاتیان در شهر نیشابور فردای روزی که مسئولان شهری نیشابور نامه ابلاغ ثبت ملی شدن این بنا را در روز ۱۳ خرداد تحویل گرفتند، توسط مالک جدید تخریب شد اتفاقی که پس از گذشت یک هفته همچنان در صدر اخبار قرار دارد و همگان همچون هنرمندان و دوستداران میراث فرهنگی و موسیقی نسبت به آن معترض هستند.
این بنا بر طبق نامه ای که به امضای محمد حسن طالبیان معاون میراث فرهنگی و مصطفی پورعلی مدیرکل دفتر ثبت آثار تاریخی ایران رسیده است، به سبب داشتن ارزش های میراثی و فرهنگی در روز ۳۰ اردیبهشت سال ۹۹ در لیست میراث ملی ثبت شده و در روز ۱۳ خرداد به همه مدیران شهر نیشابور ابلاغ گردید.
نامه ثبت ملی این بنا درحالی در فضای مجازی انتشار یافته است که مسئولان شهر، ثبت بودن این بنا را تکذیب کرده اند بعنوان مثال هادی ترقی، رئیس کمیسیون عمران شورای شهر نیشابور در مصاحبه ای با نشریات استان خراسان رضوی گفته بوده که این بنا میراثی نیست. تنها آثاری جزو لیست میراث فرهنگی لحاظ می شوند که به دوره پهلوی اول برگردند همین طور ثبت ملی این بناها تنها به درخواست مالک فعلی و یا قدیم باید انجام می گرفت که آنها چنین درخواستی را نداشتند تنها خواسته خانواده مشکاتیان وجه نقد بود.
خانه پدری مشکاتیان ثبت ملی بود
در این باره، بهداد بابایی بعنوان نماینده خانواده استاد مشکاتیان و خواهرزاده وی در گفتگویی که به صورت زنده با خبرنگار مهر داشت درباره این اتفاق صحبت کرد و اظهار داشت: به رغم آن چیزی که رئیس کمیسیون عمران شورای شهر نیشابور گفته این بنا شاهد سپری شدن دوران کودکی استاد مشکاتیان بوده است. همین طور نادیده گرفتن وجه تاریخی این بنا نشان دهنده بی تفاوتی مسئولان به آثار ملی است.
خواهرزاده استاد مشکاتیان اظهار داشت: یکی از کارشناسان دکترای معماری و مرمت، این خانه را رصد کرده و گفته متعلق به دوران پهلوی اول است و سال ساخت آنرا بین ۱۳۰۵ تا ۱۳۰۹ تخمین زده است. این بنا از هر دو جهت یعنی هم به لحاظ میراثی و هم به لحاظ پرورش یافتن استاد مشکاتیان در آن حائز اهمیت بوده است. مانند خانه های دیگری از افراد که در لیست میراث ملی قرار می گیرند مثل خانه سیمین و جلال و یا خانه اخوان ثالث و غیره.
بایایی اظهار داشت: در طول این زمان بازسازی اساسی انجام نشده فقط خانه در زلزله سال ۱۳۹۰ گرفتار لطمه دیدگی از ناحیه سقف و دیوارها شد بدین سبب از نظر کارشناسان ساختمانی، این بنا قابل زیستن نبود و به همین جهت مادر استاد مشکاتیان از آن خانه به آپارتمانی نزدیک به آنجا نقل مکان کرد.
مدرس موسیقی اضافه کرد: هزینه بازسازی این بنا بسیار زیاد و مرمت آن به لحاظ مهندسی دشوار بوده است. هرچند که تا زمان تخریب، سرپا بود. در سال ۱۳۹۳ شهردار وقت نیشابور با وراث جلسه گذاشت و وراث اعلام نمودند که می خواهند این بنا ثبت ملی شده و به موزه تبدیل گردد. بدین سبب وراث انگیزه مالی نداشتند. اگر مسئله مالی برایمان مهم بود نیازی نداشتیم که با آنها هماهنگ نماییم. خودمان این خانه را خراب کرده و به جایش برج می ساختیم. در سال ۱۳۹۳ در توافقی با شهرداری قرار شد این بنا از منزل مسکونی به موزه تبدیل گردد و در لیست میراث فرهنگی قرار گیرد. ما دو توافق با شهرداری داشتیم. در سال ۹۳ یک کارشناس قیمت گذاری مسکن، سه میلیارد تومان ارزش ریالی برای این بنا در نظر گرفت. اما شهرداری توان خرید این ملک را نداشت.
تهاتر قسمتی از مبلغ خانه با سیمان و میلگرد!
بابایی افزود: در طول این مدت خانواده مشکاتیان همچنان مصر بودند که این بنا ثبت ملی شده و بعنوان موزه تغییر کاربری دهد. در سال ۹۶ باردیگر کارشناسی قیمت انجام گرفت. جالب اینجاست که بجای افزایش قیمت، ارزش خانه به یک میلیارد و ۳۰۰ میلیون تومان کاسته شد باز هم خانواده استاد مخالفتی نداشتند اما این دفعه شهرداری نیشابور اعلام نمود بابت پرداخت همین مبلغ هم تهاتر کنید. یعنی ۵۰۰ میلیون تومان پول نقد پرداخت گردد و مابقی آنرا ماسه، قیر و میلگرد به خانواده بدهند.
وی اظهار داشت: خانه پدری استاد مشکاتیان غیر از آوا و آئین، (فرزندان استاد مشکاتیان) وراث دیگری هم دارد. بدین سبب تهاتر پیشنهادی شهرداری را نپذیرفتند. ما برآن شدیم که بالاخره خودمان این بنا را در معرض فروش بگذاریم اما یکی از مدیران شهرداری نیشابور گفت فردی هست که با ما همکاری می کند و ساختمان های شاهکاری در نیشابور می سازد ولی به لحاظ تخلف در عرصه ساخت و ساز به شهرداری بدهکار است. این ملک را به او واگذار کنید تا شهرداری این بنا را بابت بدهی از او بگیرد و به موزه تبدیل کند. بااینکه این مساله به صورت کتبی اعلام نشد اما خانواده نسبت به این پیشنهاد اعتماد کردند و این کار انجام شد و خانه را در سال ۹۷ فروختیم.
این استاد موسیقی در پاسخ به اینکه چرا خانواده استاد این ملک را نگهداری و به موزه تبدیل نکردند اظهار داشت: ما اگر می دانستیم که میراث فرهنگی احتمال تخریب بنا را از سمت مالک جدید داده حتما اقدامی می کردیم از طرفی چندین سال صبر کردیم تا این بنا به موزه تبدیل گردد. زمانی هم که قیمت خانه را به نصف کارشناسی کردند، بازهم قبول کردیم اما وقتی گفتند آنرا با سیمان تهاتر کنید نپذیرفتیم. شهرداری پیشنهاد یک سرمایه گذار اصلح تر از خریداران دیگر را داد ما باید چه کار می کردیم؟ همین طور بازسازی این بنا هزینه گزافی می خواست.
اداره میراث فرهنگی نیشابور احتمال تخریب بنا را داده بود
خواهرزاده استاد مشکاتیان اظهار داشت: رئیس میراث فرهنگی نامه ای نوشته و اعلام نموده احتمال تخریب این بنا وجود دارد و آنها از این مساله خبر داشتند. اگر این نامه به خانواده استاد تعلق می گرفت حتما کاری انجام می دادند اما آنرا به شهردار نوشته بودند و ما آن زمان مالک بنا نبودیم.
این استاد موسیقی در پاسخ به اینکه چه اتفاقی برای ۱۰ درصد باقی مانده خانه می افتد اظهار داشت: ما در جریان اینکه در آینده چه اتفاقی می افتد نیستیم اما ظاهراً گفته اند که خریدار ملک ممکنست به یک تا ۱۰ سال حبس محکوم شود و زمانی که از زندان بیرون آمد این بنا را عین به عین بسازد هرچند که ما اصرار نداریم کسی به زندان برود.
موضوع تخریب خانه پدری مشکاتیان از چند جنبه حائز اهمیت می باشد یکی اینکه محمد اسماعیل اعتمادی رئیس اداره میراث فرهنگی شهرستان نیشابور طبق نامه ای که در روز ۲۴ اسفند ۹۸ خطاب به رئیس شورای شهر نیشابور نوشته، درباره احتمال تخریب منزل استاد توسط مالکان فعلی یعنی همان خریدار آگهی داده است. این نامه هم از طرف شورا به شهردار نیشابور رونوشت و گزارش شد.
از طرفی ترقی رئیس کمیسیون عمران نیشابور گفته بوده که باید خانواده مشکاتیان می دانست این بنا را به چه کسی می فروشند! این مساله قابل بررسی است که مشخص شود خریدار توسط چه کسی به خانواده معرفی شده بود؟ آیا از معرفی از طرف شهرداری نبوده است و گفته نشده که خریدار به شهرداری بدهکار است؟ آیا خانواده نباید به این پیشنهاد شهرداری اعتماد می کردند؟
همچنین موضوع تخریب این بنای تاریخی به شکلی انعکاس داده می شود که گویا شهرداری و شورای شهر که قصد خرید بنا را داشتند، لطف کرده اند درحالی که حفاظت از بناهای تاریخی طبق قانون جزو وظایف شهرداری های کشور نیز هست.
اصرار بر اینکه این بنا تاریخی نیست هم قابل تکذیب شدن است چون این بنا حتی اگر میراثی هم نبود باید بعنوان یک ملک دارای ارزش و ملک پدری استادی هنرمند که شهرت و محبوبیت و هنرمندی او بر همگان ثابت شده است، مورد حفاظت قرار می گرفت ولو اینکه این بنا طبق گفته خانواده مشکاتیان و کارشناسی انجام شده تعلق به دوره پهلوی اول داشته است. اینکه این بنا تاریخی بوده هم قبلاً به استحضار مدیران شهری رسیده بوده چون مدیرمنطقه ۲ شهرداری نیشابور در سال ۹۷ به دفترخانه اسناد رسمی نامه نوشته که باید به خریدار تفهیم شود این ملک دارای ارزش میراثی و فرهنگی بوده و هر گونه ساخت و سازی در آن باید با اداره میراث فرهنگی شهرستان هماهنگ شود.
طالبیان توضیح درباره خانه مشکاتیان را در قامت خود ندانست!
پیگیری این ماجرا همچنان ادامه دارد. چون تخریب بناهای میراثی به خصوصی خانه های تاریخی در شهرستان ها آن هم در ایام تعطیل بسیار شیوع پیدا کرده است و نمونه های آن در شهرهای دیگر نیز در روزهایی که بیشتر مردم در قرنطینه خانگی به سبب انتشار ویروس کرونا بودند، اتفاق افتاده است. از این جهت خبرنگار مهر درخواست توضیح از محمدحسن طالبیان معاون میراث فرهنگی کشور را کرد اما طالبیان توضیح درباره یک خانه تاریخی در یکی از شهرستان های کشور را در حد معاونت میراث یک وزارت خانه ندیده و خودرا شایسته توضیح درباره مسائل کلان تر کشور دانست.
برای اینکه وزارت میراث فرهنگی توضیحی پیرامون این قضیه داشته باشد و پاسخگوی آن باشد که چرا با وجود اطلاع اداره میراث فرهنگی نیشابور از احتمال تخریب بنای مشکاتیان؛ حفاظت بیشتری به عمل نیاورده است، به نقل از ابوالفضل مکرمی فر مدیرکل میراث فرهنگی خراسان رضوی متنی انتشار یافته که در آن آمده: این اثر توسط افرادی که آنرا بعنوان یک ملک خریده اند تخریب شد اما برمبنای قوانین میراث فرهنگی و حفاظت از آثار ملی، بازسازی بنا، باید طبق طرح مهندسی و نقشه های برجای مانده در پرونده ثبتی، صورت گیرد.
منبع: siamakyazdanjoo.com
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب