مرور حوادث ایران ۹۸ با قدم زدن در نمایشگاه عكس تصویر سال
روایت ایسنا از نمایشگاهی كه كرونا تعطیلش كرد
سایت رسمی سیامك یزدانجو: باز هم اسفند آمد و زمان برگزاری جشن تصویر سال فرا رسید؛ جشنواره ای كه هر سال فرصتی را برای عكاسان و خصوصا جوان ها فراهم می آورد تا در شاخه های مختلف آثارشان را به نمایش بگذارند. با این وجود آغاز هفدهمین دوره از این جشن هنری، زیر سایه بیماری كرونا، در نهایت به تعطیلی انجامید. در این میان بخش نمایشگاهی تصویر سال، بااینكه كمی بیشتر از بخش فیلم برای برپا ماندن مقاومت كرد، اما سرانجام آن هم تعطیل شد و این تعطیلی فعلا كه تا 16 اسفند ماه به قوت خود باقی است.
به گزارش سایت رسمی سیامك یزدانجو به نقل از ایسنا، سوم اسفند ماه، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی اطلاعیه ای را در سایت خود منتشر نمود كه از تعطیلی تمامی برنامه های فرهنگی و سینمایی برای رعایت نكات امینی جلوگیری از گسترش بیماری كرونا، خبر می داد؛ طبیعی است كه تصویر سال هم از این قاعده مستثنی نبود و ابتدا بخش فیلم و در ادامه و چند روز بعد، بخش نمایشگاهی خودرا تعطیل كرد.
اما در فاصله بین این دو تعطیلی و در شرایطی كه بخش نمایشگاهی تصویر سال همچنان برقرار بود، خبرنگار ایسنا برای تهیه گزارشی از این نمایشگاه به خانه هنرمندان رفت؛ تصاویر تصویر سال در دو طبقه از این مكان و در گالری های پاییز، زمستان، تابستان، نامی و میرمیران بر روی دیوار رفته اند.
در بخش نمایشگاهی هفدهمین دوره از تصویر سال همانند دوره های قبل موضوعات سیاسی، اجتماعی و ورزشی پررنگ تر بود و البته اتفاقات یك سال اخیر كشورمان كه تاثیر بسیاری بر عكاسان گذاشته بود؛ از خرابی های سیل بهار تا حضور میلیونی در تشییع پیكر سردار سلیمانی، از فقر مردم سیستان تا حضور مردم در یادبود جان باختگان هواپیمای اوكراینی.
عكس ها در گالری های خانه هنرمندان هر كدام با داستانی مجزا، روی دیوارها رفته و روایت گر مشكلات و درد و رنجی بودند كه از دل آنها روایت می شد. دفتر بعضی از این داستان ها شاید چند سال بعد بسته شود، اما در این میان، موضوعی كه گویی هیچگاه كهنه نمی گردد، فقر است و همواره هم مورد توجه عكاسان اجتماعی قرار می گیرد.
در ابتدا تصویری از جواد رضایی در بخش «نگاهی دیگر» توجهمان را به خود جلب می كند. عكس مردی را نشان میدهد كه در یك بازار مشغول فروش خرت و پرت های زنانه است. نگاهش گم شده و بجای چشمانش، تصویری از چشمان یك زن به چشم می خورد؛ گویی كه با گذر زمان هویت او به قسمتی از كارش بدل شده است.
در همین بخش، تصویر سیاه و سفید دیگری را می بینیم؛ مردی كنار یك دره ایستاده و به پرواز پرندگان زل زده؛ گویی او نیز در آرزوی پریدن است. این اثر از ماردین احمدی است.
هشت كودك با قیافه های عبوس و ظاهر نه چندان پاكیزه اما دست به سینه و مودب، در چادری كه به كلاس درس می ماند، نشسته اند. لپ تاپی در جلوی همگی آنها قرار دارد! این عكس كه در بخش مستند اجتماعی شركت دارد، اثری از پوریا ترابی است.
در میان تصاویر موبایلی كه ۲۴۰ قاب هستند، باز هم تصویر تلخی از فقر جلب توجه می كند. فقر یا شاید هم اعتیاد كه گریبانگیر كه یك مرد سالخورده شده و به بی خانمانی و كارتن خوابی او انجامیده است.
و اما سیل، سیلی كه برای كودكان زمینه شادی فراهم نموده است. كودكانی كه در دنیای پاك خود توجه چندانی به این مسائل ندارند و می توانند یكی از سخت ترین بلایای طبیعی را دست مایه بازی خود قرار داده، بخندند و شاد باشند.
تصویر بعدی، وجه دیگری از سیل را به ما نشان میدهد. این دفعه دیگر خبری از خنده كودكان نیست و حتی شاید اگر آنها در این قاب قرار داشتند، چهره خندانی از آنها مشاهده نمی شد؛ كلاس درسی كه به گل نشسته و دیگر جایی برای نشستن روی نیمكت ها وجود ندارد.
با قدم زدن در نمایشگاه تصویر سال می رسیم به كولبرها؛ كولبرهایی كه وضعیتشان از دغدغه های امسال بود و انتشار تصویر یك كولبر نوجوان كه بر اثر سرما جان خودرا از دست داد، سر و صدای زیادی بر پا كرد. یكی از تصاویر تصویر سال، كولبر نوجوان را در آغوش برادرش نشان میدهد و برادرش با بغضی در نگاهش به دوربین خیره شده است.
باز هم نگاهی به كودكان این دفعه در یك قاب سیاه و سفید. چهره های خندانشان از پشت یك پنجره چوبی به چشم می خورد و از جانب دیگر دست هایشان را از پنجره بیرون آورده اند.
تصویر دیگر رنگ غالب زرد دارد. مردی روی یك مبل تك نفره نشسته و كودكی از پشت مبل به دوربین نگاه می كند.
در میان آثار تئاتر، عكسی از خانه برناردا آلبا را می بینیم. دختر ناخلف خانواده كه از فشارهای مادرش در خانه به تنگ آمده، لباس قرمز خودرا به تن كرده و به دیدار معشوقه اش می رود...
عكس تئاتر دیگری هم از نمایش «زیبایی گاهی زن است» می بینیم. این نمایش كه تنها دو كاراكتر داشت، مرد و زنی را به تصویر می كشید كه نقطه نظر خودرا از عشق بیان و درباره آن بحث می كردند.
در تصویری دیگر كه متشكل از دو قاب است، نوازنده ی خیابانی را می بینیم كه بی انكه كسی به او توجه كند و در حال نواختن است اما قاب بالایی این عكس، پوستری از همایون شجریان را در سطح شهر نشان میدهد كه بنظر می رسد به آلبوم جدید این خواننده با علیرضا قربانی مربوط باشد. شاید این عكس، یادآور صحبت هایی از این خواننده است كه زمانی اجرای كنسرتهای خیابانی را وعده داده بود و البته تابحال كه محقق نشده است.
منبع: سایت رسمی سیامك یزدانجو
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب