خاطره بهار را صدا بزن

به گزارش سیامك یزدانجو به نقل از مهر، طی سال هایی كه موسیقی پاپ ایران جان باردیگر ای گرفته بود و خیلی از هنرمندان چه در حوزه آهنگسازی و چه در حوزه خوانندگی وارد موج جدیدی از فعالیت ها بخصوص در سازمان صدا و سیما شده بودند، این مهدی سپهر خواننده و هنرمند پیشكسوت موسیقی بود كه همراه با برخی دیگر از هنرمندان همچون عباس بهادری، حسن همایونفال، پرویز طاهری و بیژن خاوری آثاری را خلق كرد كه تنها آثاری بودند كه به شكلی رسمی و پیش از عرض اندام خوانندگان جوان تر، از شبكه های كم تعداد رسانه ملی پخش می شد.
مهدی سپهر كه قبل از پیروزی انقلاب اسلامی هم فعالیت های قالب توجهی را در عرصه موسیقی انجام داده بود و غیر از همكاری با بزرگانی چون زنده یاد علی تجویدی بعنوان خواننده اپرا هم فعالیت می كرد، در سال های آغاز دهه هفتاد بود كه پس از مدت ها بنا به سیاست های مدیران سیما باردیگر وارد جریان تولید آثار موسیقایی شد و فصل جدیدی از فعالیت های خویش را شروع كرد.
سپهر طی این سال ها علاوه بر همكاری با مجموعه های مهم موسیقی كشورمان، كوشش كرد تا فضای جدیدی از آنچه به آن موسیقی پاپ مطرح بود را وارد جریان رسمی تولیدات موسیقایی كند. جریانی كه امروز می توان جدی تر به بررسی و ارزیابی آن نشست. به هر حال سپهر هنرمندی بود كه به مدد توانایی های فنی و تكنیكی خود كه برگرفته از تعلیمات موسیقایی اش در محضر استادان موسیقی كشورمان بود توانست خویش را بعنوان یك خواننده استاندارد معرفی نماید.
این اتفاق هم افتاد و در سال ۱۳۷۴ اثری از سهیل محمودی با عنوان «بهار را صدا بزن» با صدای مهدی سپهر تولید و بعد از آن به شكل گسترده های در شبكه های تلویزیونی و رادیویی بارها و بارها پخش گردید. این اثر به همراه چند قطعه تولید شده دیگر تقریباً تنها سرمایه های رسانه ملی در روزهای نزدیك به نوروز و بهار بودند كه به شدت و به شكلی شگفت انگیز مورد اقبال مخاطبان قرار گرفتند كه هنوز هم پس از گذشت دو دهه بعنوان ماندگارترین آثار موسیقایی نوروزی معرفی می گردند.
گو اینكه این آثار با وجودی كه دارای ملودی و تنظیم پیچیده ای نبودند اما درونمایه تأثیرگذاری برای مخاطب داشتند و دل هر شنونده ای را همراه با نوروز كرده و با شنیدن صدای این آواها او را به اعماق بهار می برد.
«بهار را صدا بزن» به همراه چند قطعه تولید شده دیگر تقریباً تنها سرمایه های رسانه ملی در روزهای نزدیك به نوروز و بهار بودند كه به شدت و به شكلی شگفت انگیز مورد اقبال مخاطبان قرار گرفتند مهدی سپهر كه بعد از آغاز فعالیت های جدید خود در عرصه ساخت ملودی سرود و آهنگ های انقلابی هم كارهایی را انجام داد در گفتگویی كه چندی قبل داشت با تاكید بر اینكه آهنگ های بهاری را او و تعدادی دیگر از دوستانش همچون عباس بهادری باردیگر عرضه كردند، در پاسخ به پرسش خبرنگار در خصوص تولد آثار ماندگاری چون «بهار را صدا بزن» و اثر «رودها و موج ها» توضیح داد: «اولین تصویری كه از من در تلویزیون پس از انقلاب پخش گردید با اثری به نام «رودها و موج ها» با شعری از حجت الاسلام جواد محدثی بود. ایشان مدرس حوزه علمیه قم هستند. این شعر را واحد موسیقی به من داد و گفتند روی این شعر آهنگ بساز. من كه آن موقع ایشان را نمی شناختم، گفتم چه آهنگی بسازم؟ گفتند ایشان خواسته اند با گیتار بسازی. گفتم من یك عمر این كار را كرده ام و بلدم چون خودم اصلاً گیتار می زنم. ولی با این چه كار كنم؟ اظهار داشت: دیگر خودت می دانی! من گذاشتم روی داشبورد ماشینم و همچنین كه داشتم می آمدم آهنگش را ساختم چون خودم هم آهنگسازی می كنم و شعر هم می گویم. تا از صداوسیما به خانه برسم آهنگ را ساختم و زنگ زدم گفتم آهنگ ش را ساختم. گفتند: شوخی نكن! گفتم به خدا. قرار گذاشتیم همان شب در منزل یكی از دوستان نشستیم و من این آهنگ را با گیتار زدم و شعر را خواندم. گفت عالیه فقط ریتمش را باید كندتر بكنی. چون ریتم اولیه اش فلامینگو بود.
سپهر در ادامه همین خاطره می گوید: آهنگ را همان شبی كه من ضبط كردم یك كپی دادم به موتوری، رفت میدان ارگ تا پخش بشود و سریعاً پخش گردید. البته در آن زمان روی شعر گفتند: «نه بر سر و سینه تاریخ گلی باید زد و این حرف ها، كلماتی هستند كه نباید در شعر باشد.». گفتم: «من كه نگفتم! یك روحانی شعر را سروده است». از آقای محدثی هم تقدیر گردید كه چنین شعری سرودند. من هم نگذاشتم كاری كه انجام داده ام از بین برود ازاین رو «بهار را صدا بزن» را خواندم. اول «رودها و موج ها» بود و بعد «بهار را صدا بزن» كه آهنگ از من و تنظیم از پسرم نوید بود. «بهار را صدا بزن» را از FM ضبط كرده بودند و در میادین و سایر جاها پخش می كردند. من فكر كردم كاست آن بیرون آمده. از فروشنده ها می پرسیدم: «چه جوری این آهنگ را به دست آوردید؟»، می گفتند: «ما یواشكی ضبط كردیم، كاست زدیم و وارد بازارش كردیم». اما من خوشحال بودم كه این آهنگ ها به منازل مردم راه پیدا كرده بود.
مهدی سپهر كه تحصیلات خویش را در رشته مهندسی راه و ساختمان به آخر رسانده، این روزها دل خوشی از شرایط بازار موسیقی ندارد و می گوید: «واقعا الان مد شده كه صدا نازك ها (چپ كوك خوان ها) مهتر موسیقی پاپ شده اند، صداهایشان اغلب مثل صدای بانوان نازك است. این سبك دارد یكنواخت می شود. ما باید صداهای بیس دار، صداهای باریتون، صداهای مردانه را پر و پال دهیم. مدام صداها نازك تر می شود. ما یك خواننده ای داشتیم به نام آقای بسطامی (خدا رحمتش كند) صدایش چپ كوك بود. خب! هركسی هم واقعاً این صدا را ندارد ولی چپ كوكی بود كه راست كوك هم می خواند یعنی تنالیته پایین هم داشت ولی اینها در موسیقی پاپ كاری كردند كه موسیقی پاپ ما تبدیل گشته به اشك و ناله. آه و ناله. اشعار با محتوای ناسزا گفتن به معشوق و بد و بیراه گفتن به زندگی ایجاد می شود. یك عده هم مریض حال می خوانند. رفتی من از غم تو چه كنم؟ من بیمارم، من مریضم! من علیلم و شلم و… با این روش ها و متدها داریم غرور و مردانگی را در موسیقی پاپ از دست می دهیم.»