چرا باید تن به تغییر و تحول در رویداد تجسمی فجر داد؟
به گزارش سایت رسمی سیامک یزدانجو، امیر راد دبیر هنری هفدهمین جشنواره هنرهای تجسمی فجر در رابطه با تغییر و تحولات وارده بر جشنواره که در کوتاه مدت سبب نارضایتی است و اهداف جشنواره هفدهم و رفتار با هنرمندان سخن گفت.
خبرگزاری مهر -گروه هنر-آزاده فضلی؛ جشنواره هنرهای تجسمی فجر از مهم ترین رویدادهای تجسمی کشور است که بمناسبت فجر انقلاب اسلامی و با کارکردهایی چون ایجاد بستر برای نمایش آثار هنری، شناسایی و پشتیبانی از هنرمندان بخصوص جوانان، «تبلیغ و فرهنگ سازی و ترویج هنر»، «ایجاد فضای گفتگو و تبادل نظر»، «تقویت و توسعه هویت فرهنگی» و … افتتاح شد.
هفدهمین جشنواره هنرهای تجسمی فجر، از روز ۲۱ بهمن با بخش «سرزمین من» در استانهای مختلف شروع به کار کرد و زنگ شروع جشنواره در نگارخانه سرو شهر شیراز به صدا درآمد. بعد از آن، بخش های «گنجینه ها»، «درخت زرین»، نمایشگاه عکس «یادداشت های یک دوربین» و بخش «جشن ها و جشنواره ها» این دوره جشنواره شروع به کار کرد که هر کدام نمود هنری یکی از شاخه های چندین گانه هنرهای تجسمی در کشور است. به بهانه برگزاری این جشنواره در این روزها، با امیر راد دبیر هنری جشنواره به گفتگو پرداختیم که مشروح آنرا در ادامه می خوانید.
تضاد و تقابل بین هنرمندان، نهادهای هنری و صنفی!
امیر راد هنرمند نقاش و عرصه هنرهای جدید، رئیس هیأت مدیره انجمن هنرمندان نقاش و دبیر هنری هفدهمین جشنواره هنرهای تجسمی فجر در گفتگو با خبرنگار مهر در رابطه با پررنگ بودن جنبه هایی این دوره جشنواره فجر و کم رنگ شدن جنبه رقابتی آن توضیح داد: جشنواره هنرهای تجسمی فجر از آغاز امر مشکلی داشت و آن مشکل هم اینست که گویی به جای بینال ها و فعالیتهای عرصه خصوصی قرار گرفته و این موضوع، تضاد و تقابلی بین هنرمندان، نهادهای هنری و صنفی و جشنواره فجر بوجود آورده است. از سوی دیگر، جشنواره هنرهای تجسمی فجر از ابتدا تا به امروز نقاط مثبتی را داشته و یکی از آن نقاط اینست که چون جشنواره مذکور، یک جشنواره سراسری بوده و هست، ما می توانستیم هنرمندان تمامی نقاط کشورمان را در آن ببینیم اما از طرفی سطح آثار همیشه بالا نبوده و در نهایت ما از بین آثار مختلف به آثاری با سطح متوسط به بالا می رسیدیم که در بعضی مواقع آثار بسیار درخشانی بودند.
جشنواره هنرهای تجسمی فجر از آغاز امر مشکلی داشت که گویی به جای بینال ها و فعالیتهای عرصه خصوصی قرار گرفته و این موضوع، تضاد و تقابلی بین هنرمندان، نهادهای هنری و صنفی و جشنواره فجر بوجود آورده است وی افزود: از نظر من، جشنواره هنرهای تجسمی فجر با عنایت به امکاناتش باید بیشتر از قبل از هنرمندان و فعالان بخش خصوصی حمایت کند؛ به هر حال حوزه هنرهای تجسمی کمترین وابستگی را به نهادهای دولتی دارد و خودش مستقلاً کار خودش را انجام می دهد، ازاین رو دولت باید زیرساخت ها و پایه های مورد نیاز این عرصه را درست کند و ریل ها را بگذارد نه این که پا جای فعالیت هنرمندان و نهادهای مستقل و خصوصی بگذارد. با عنایت به آنچه که گفته شد، برگزارکنندگان هفدهمین جشنواره هنرهای تجسمی فجر به این نتیجه رسیدند که جشنواره مذکور را به جشنی برای فعالان عرصه هنرهای تجسمی تبدیل کنند تا بتوانیم فعالان هنرهای تجسمی را در این فضا ببینیم و روی آموزش و شکل دادن نهادهایی که بتوانند خروجی هایی در قسمت خصوصی داشته باشند، تمرکز نماییم.
هر تغییری در کوتاه مدت سبب نارضایتی است
راد همینطور توضیح داد: طبیعتاً این کار برای بار اول انجام و سبب می شود که هفدهمین جشنواره هنرهای تجسمی فجر تضاد و کنتراستی با دوره های قبلی جشنواره مذکور داشته باشد. در نهایت هم امکان دارد که بعضی از هنرمندان تصور کنند فرصتی که برای دیده شدن داشته اند، از آنها گرفته شده است و از عملکرد برگزارکنندگان دوره فعلی جشنواره هنرهای تجسمی فجر ناراضی شوند. آنها حق دارند اما باید بدانند که هر تغییری در کوتاه مدت سبب نارضایتی است چون که برخی خویش را با روش هایی پیشین تطبیق داده اند و امکان دارد در رفتار جدید گرفتار سردرگمی شوند اما در پشت هر تغییر برنامه ای وجود دارد که رو به هدفی دارد و آن هدف امکان دارد همین افراد را هم در آینده بیشتر از پیش منتفع کند برای نمونه، این که فورا بعد از اتمام کار هفدهمین دوره جشنواره تجسمی فجر، کارهای موردنیاز برای برگزاری دوره بعدی این جشنواره شروع می شود و برای مثال در قسمت «سرزمین من» می تواند به جای آن که در مدت زمانی محدود و کوتاهی اتفاق بیفتد با تفکر و برنامه ریزی بیشتر در طول سال رخ بدهد و منبعی برای پیدا کردن جوانان هنرمند شود و در صورت لزوم، آنها را آموزش بدهد. در این صورت دولت می تواند زیرساخت ها و زیربناها را بسازد و برای آینده ریل گذاری کند، بخش خصوصی هم فعالیتهای خودش را به شکل حرفه ای انجام می دهد و در نهایت بینال ها و جشنواره هنرهای تجسمی جوانان برجسته تر می شوند تا کسانیکه صرفا در یک رسانه و مدیوم فعالیت می نمایند، به درستی دیده شوند.
وی در جواب این که آیا این نگاه، همان نگاهی نیست که در بینال ها و نمایش های هنری دیده می شود، اظهار داشت: خیر، بینال ها به شکل تخصصی و در یک رسانه یا مدیا هستند و چون توسط افراد حرفه ای برگزار می گردند، شکل هنری تر و حرفه ای تری هم دارند البته امروزه بینال ها آثار میان رسانه ای را هم به نمایش می گذارند و این سبب می شود که بینال های رسانه های مختلف هم به همدیگر نزدیک شوند که این اتفاق خوبی است. امیدوارم که بینال های رسانه های مختلف با هم تجمیع شوند و یک بینال هنر شکل بگیرد.
رفتار «تجسمی فجر» نباید با بینال ها شباهت داشته باشد
دبیر هنری هفدهمین جشنواره هنرهای تجسمی فجر خاطرنشان کرد: به هر حال بینال ها، فراخوان دارند و شکل اجرای شان حرفه ای و آرتیستیک است. جشنواره هنرهای تجسمی فجر هم باید بشکل حرفه ای برگزار گردد اما رفتارش نباید با بینال ها شباهت داشته باشد. از تغییرات مهم این دوره رفع یکی از موارد شباهت یعنی رسانه محور بودن جشنواره فجر در دوره های قبل بود. در واقع من می خواهم بگویم که جشنواره هنرهای تجسمی فجر باید تفاوت جدی در هدف و چشم انداز با بینال ها داشته باشد و اما همزمان هم باید تلاش کند که در مقایسه با گذشته، بشکل هنرمندانه تر و حرفه ای تری برگزار گردد چونکه شأن این جشنواره، چنین چیزی است.
جشنواره هنرهای تجسمی فجر باید تفاوت جدی در هدف و چشم انداز با بینال ها داشته باشد و اما همزمان هم باید تلاش کند که در مقایسه با گذشته، بشکل هنرمندانه تر و حرفه ای تری برگزار گردد
وی بیان نمود: در اینجا باید بگویم بودجه ای که صرف برگزاری جشنواره هنرهای تجسمی فجر می شود، بودجه ای برای هنرمندان و هنر ایران است. در واقع این بودجه یک صدقه سری نیست بلکه حق هنرمندان و هنر ایران و طبیعی است که باید به بهترین شکل از آن استفاده گردد.
رصد همه هنرمندان با هر نگاهی در «تجسمی فجر»
راد در قسمت دیگری از گفتگو در رابطه با حضور همه هنرمندان کشور از هر نوع نگاهی در جشنواره هنرهای تجسمی فجر اظهار داشت: بدیهی است که بخشی از هنرمندان از طیف های متعدد فکری نخواهند در جشنواره هنرهای تجسمی فجر حضور داشته باشند. نگاه من اینست که جشنواره مذکور باید به سراغ همه هنرمندان برود و ما داریم با عنایت به پارامترهای مشخص، فعالیت همه کسانی را که در زمینه های مختلف هنرهای تجسمی حضور داشته اند، رصد می نماییم. ما می دانیم که هنرمندان منتقد، علاقه ای به شرکت، حرکت و حتی برقراری نسبت با جشنواره هنرهای تجسمی فجر ندارند و برگزارکنندگان جشنواره مذکور باید به آنها نشان بدهد که قصد ندارد جایشان را بگیرد و فعالیت هایشان را محدود کند. امیدوارم هفدهمین جشنواره هنرهای تجسمی فجر بتواند در آن راستا گامی کوچک بردارد. امیر راد در نشست خبری چهاردهمین جشنواره هنرهای تجسمی فجر
وی در جواب این که جشنواره تجسمی فجر در مورد هنرمندانی که در واقع در جناح های مختلف سیاسی و با آن نگاه ها فعالیت می نمایند، چه نگاهی دارد؟ توضیح داد: هیچکدام از برگزارکنندگان هفدهمین جشنواره هنرهای تجسمی فجر به این مساله فکر نکرده اند اما می دانیم که تفکر هنرمندانی که در جشنواره هنرهای تجسمی فجر شرکت کرده اند، شبیه همدیگر نیست و آنها خیلی با یکدیگر متفاوت هستند. در واقع، اینجا اثر هنری مهم می باشد.
این هنرمند نقاش در مورد نام گذاری این رویداد و نسبت آن با «فجر انقلاب» اظهار داشت: هفدهمین جشنواره هنرهای تجسمی فجر بخشی دارد که با نام بخش «یادداشت های یک دوربین» شناخته می شود و ما در آن بخش، مجموعه تصاویر میشل ستبون عکاس فرانسوی از روزهای انقلاب را می بینیم. در واقع در قسمت مذکور عکس روزهای قبل از انقلاب تا ۱۲ فروردین دیده خواهد شد. همواره بخشی از جشنواره های فجر با وقایع انقلاب و با نگاه های متعدد رابطه برقرار می کنند اما این ارتباط باید هنرمندانه باشد. برگزارکنندگان جشنواره های فجر نباید به بهانه این که باید به جشن پیروزی انقلاب اسلامی بپردازند، هر کاری را انجام بدهند.
دوره های قبلی جشنواره تجسمی فجر نتیجه مطلوبی نداشتند
وی در جواب این پرسش که مبحث خاصی برای دوره های بعدی جشنواره هنرهای تجسمی فجر تعریف خواهد شد یا همچنان با جشنواره فجری با مبحث آزاد روبه رو خواهیم بود، اظهار داشت: جشنواره هنرهای تجسمی فجر بر این پایه برگزار می گردد که نمایشگاه های کیوریتوریال با موضوعات مشخص داشته باشد تا یک کیوریتور بتواند در کنار بخش های دیگر، رفتاری هنرمندانه را به وسیله آثار هنرهای تجسمی به عرصه هنرهای تجسمی عرضه نماید. کیوریتور باید بخش بزرگی از فعالیتهای این عرصه همچون عملکرد هنرمندان را رصد کند.
جشنواره هنرهای تجسمی فجر باید بزرگداشتی برای فعالان عرصه هنرهای تجسمی باشد که بخش بسیار بزرگی از آنها مستقل از هر وابستگی و در قسمت خصوصی حاضر هستند راد خاطرنشان کرد: به هر حال ما باید این کار را انجام می دادیم، چونکه شیوه های قبلی برگزاری جشنواره هنرهای تجسمی فجر، نتیجه چندان مطلوبی نداشت. در واقع، جشنواره هنرهای تجسمی فجر باید بزرگداشتی برای فعالان عرصه هنرهای تجسمی باشد که بخش بسیار بزرگی از آنها مستقل از هر وابستگی و در قسمت خصوصی حاضر هستند.
دبیر هنری جشنواره تجسمی فجر در انتها در رابطه با این که آیا جشنواره هنرهای تجسمی فجر در هفدهمین دوره برگزاری اش به رسانه های جدید هم توجه کرده یا خیر، اظهار داشت: بله، بعضی از استان ها فقط آثار رسانه های جدید را به دبیرخانه هفدهمین جشنواره هنرهای تجسمی فجر ارسال کرده اند. در تهران هم تنوع رسانه ها زیاد است و در بین آنها رسانه جدید یا هنر جدید هم دیده می شود.
منبع: سایت رسمی سیامك یزدانجو
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب