پیدا کردن روزنه ای برای معرفی موسیقی نواحی از پس یک رویداد
سایت رسمی سیامک یزدانجو: یکی از نوازندگان و محققان حوزه موسیقی نواحی با اشاره به برگزاری نمایشگاه صنعت موسیقی، این رویداد را روزنه ای برای معرفی موسیقی نواحی به مخاطبان جوان تر موسیقی ارزیابی کرد.
به گزارش سایت رسمی سیامک یزدانجو به نقل از مهر، محسن شریفیان نوازنده و پژوهشگر موسیقی نواحی ایران در آستانه برگزاری دومین نمایشگاه صنعت موسیقی در رابطه با نقش چنین رویدادهای در حوزه معرفی موسیقی نواحی ایران به عموم مردم، بیان نمود: تاکنون در نمایشگاه های مختلف موسیقی و غیرموسیقی بزرگی در دنیا شرکت کرده ام و پیش زمینه ای دارم که پیش از ورود به نمایشگاه نمی خواهم پیش داوری کنم اما من به این رویداد بعنوان یک روزنه برای بخشی از موسیقی نواحی ایران نگاه می کنم چون که موسیقی نواحی در اکثر اوقات مورد توجه قرار نگرفته است.
شریفیان اظهار داشت: اگر نمایشگاه صنعت موسیقی مثل نمایشگاه های معتبر و مهم دنیا خوب عمل کند، به نظر من برگزاری آن واجب است چونکه در این رویداد اشخاصی حضور پیدا می کنند که به ساز علاقه دارند و حضورشان منجر به آشنایی با ساز می شود و این نمایشگاه می تواند به توسعه ساخت و فروش سازها کمک نماید و این نکته بسیار مهمی است.
وی خاطرنشان کرد: برگزاری نمایشگاه، اتفاق مثبتی است اما این که تا چه اندازه از این رویداد استقبال می شود و چقدر بین فعالان حوزه موسیقی و فروشندگان ساز تعامل برقرار می شود و این دیالوگ میان رشته ای چگونه شکل می گیرد قابل پیشبینی نیست و باید امیدوار باشیم که چنین اتفاقی رخ دهد و من هم برای تحقق این مساله مهم در نمایشگاه حضوری جدی خواهم داشت.
این موسیقی دان در جواب این پرسش که آیا شرایط در حوزه موسیقی رو به بهبودی است یا خیر، اظهار داشت: ما همیشه خوش بین هستیم و راهی جز امیدواری و خوشبینی نداریم. هر روز که از خواب بیدار می شویم اهتمام می نماییم به آینده و به زندگی خودمان خوش بین باشیم و من فکر می کنم بهتر است با همین نگاه و نگرش به آینده امیدوار باشیم و تلاش نماییم.
چند نکته در رابطه با سند موسیقی و انتقادهایی که وجود دارد
شریفیان در رابطه با نقش تصویب سند ملی موسیقی در رسمیت بخشی به هنر موسیقی خاطرنشان کرد: من اصلاً در جریان سند موسیقی نیستم و بعنوان کسی که در حوزه موسیقی نواحی ایران فعال هستم باید بگویم اساسا نظرخواهی و نظرسنجی و تحقیقات لازم (حداقل در مورد موسیقی نواحی) صورت نگرفته تا ما در جریان تصویب این سند باشیم. اگر موسیقی نواحی جزوی از سند موسیقی ایران است باید در تصویب این سند ما را در جریان قرار می دادند اما متأسفانه تجربه تاریخی ما در این عرصه نشان داده که معمولا انجمن ها و حتی خانه موسیقی که البته متوجه شده ام اخیراً به موسیقی نواحی ایران نگاه جدی تری دارد و به شکلی به خودشان رسمیت می دهند، توجه چندانی به موسیقی نواحی ندارند و من همیشه به خانه موسیقی این انتقاد را داشتم که آن چه شما بعنوان موسیقی ایران می شناسید صرفا به موسیقی ردیف ایرانی مربوط است و جایی برای موسیقی نواحی قائل نیستید و حتی هیأت مدیره و اعضای خانه موسیقی اکثراً کسانی هستند که یا در حوزه موسیقی ردیف ایرانی یا به ندرت در حوزه موسیقی پاپ کار می کنند در حالیکه اگر عنوان موسیقی ایران را به کار می بریم باید به کل ایران توجه داشته باشیم؛ ایران کشور بزرگی است و هنر موسیقی اش در موسیقی ردیف ایرانی خلاصه نمی گردد، بلکه یک موسیقی مادر و مرجع تری دارد که آن هم موسیقی اقوام ایرانی است.
وی اضافه کرد: متأسفانه موسیقی اقوام ایرانی هیچگاه دیده نشده و ازاین رو وقتی صحبت از سند ملی موسیقی می شود احساس می کنم ما جایی در آن نداریم. چونکه اگر جایی برای ما قائل بودند ما هم در جریان تنظیم این سند قرار می گرفتیم. کسی که سال ها در این عرصه فعالیت کرده، مدرک درجه یک موسیقی دارد، کتاب نوشته و دستاوردهایی در این عرصه کسب کرده اما هیچ خبری از این سند ندارد، می تواند برای آن اهمیتی قائل شود؟ نه من و نه دوستان دیگرم در نواحی مختلف تا آنجاییکه ارتباط دارم در جریان سند موسیقی نیستند و متأسفانه معمولا پرداختن به موسیقی نواحی ایران به شکل ویترینی است و من بیشتر از رویدادها و اتفاقات اینچنین، به رویدادهایی امیدوارم که اهالی موسیقی خودشان رقم می زنند و بنابراین من برای حضور در نمایشگاه صنعت موسیقی انگیزه بالایی دارم.
ساماندهی واردات و صادرات ساز و فرصت سازی در یک نمایشگاه
این پژوهشگر موسیقی نواحی ایران اظهار داشت: من تابه حال تجربه برگزاری نمایشگاه در ایران را نداشتم اما حداقل سه موزه ساز موسیقی را از سازهای جنوب ایران تأمین کرده ام و امیدوارم به اندازه ای که در توانم هست بتوانم موسیقی نواحی ایران را نمایندگی و معرفی کنم.
شریفیان در رابطه با پتانسیل موجود در هنرمندان ایرانی عرصه موسیقی و تولیدکنندگان سازهای سنتی در جهت صنعتی شدن این هنر تصریح کرد: اساسا پتانسیل بالایی در میان هنرمندان و تولیدکنندگان ساز وجود دارد. ساخت ساز درازای تاریخ بین اقوام ایرانی قدمت دارد و ما حالا باید به بهینه سازی و صادرات این سازها به خارج از کشور و ساماندهی این حوزه فکر نماییم. بازار سازهای سنتی وجود دارد؛ ما در جنوب ایران سازنده های بسیار زیادی داریم که نی انبان، دمام، سازهای کوبه ای مختلف تولید می کنند. در واقع این سازها و تولیدکننده ها در طول تاریخ وجود داشته اند و ما امروز می خواهیم این سازها را به جامعه شهری بیاوریم و در نمایشگاهی در برج میلاد به نمایش بگذاریم. ما هم در این نمایشگاه فرصتی داریم با این سازها آشنا شویم. فکر می کنم یکی از زیبایی های هر نمایشگاهی می تواند پرداختن به اقوام باشد. سال جاری تلاشمان بر اینست که حضوری پرشور در نمایشگاه داشته باشیم و می خواهیم سنت را کنار مدرنیته معرفی نماییم.
شریفیان در جواب پرسشی برای معرفی ساز لیانیک اظهار داشت: زمانیکه برای نخستین بار این ساز را در بوشهر معرفی کردم، تاکید کردم که این ساز شروع یک نهضت الکترونیک در موسیقی نواحی ایران خواهد بود. ما چه بخواهیم چه نخواهیم در هر حوزه ای با الکترونیکی شدن ابزارها روبه رو هستیم و چه بهتر که این اتفاق به دست خودِ ما که دلسوز این هنر هستیم صورت گیرد. ازاین رو ما تیمی تشکیل دادیم و آغاز به کار کردیم و حالا ورژن دوم این ساز را که بسیاری از نقاط ایران شامل خراسان، کردستان، هرمزگان را پوشش می دهد، آماده کرده ایم چون ما انواع ساز نی داریم و ساز لیانیک این امکان را فراهم می آورد که بتوانند با آن تمرین کنند. لیانیک در درجه اول یک کارکرد آموزشی دارد که آموزش نواختن این ساز را راحتتر می کند چونکه در جامعه شهری ساز زدن در آپارتمان شرایطی دارد و از سویی برای فرد مبتدی نواختن آن راحتتر است. این ساز بسیار مورد استقبال قرار گرفته، ما صفحه ای در اینترنت برای معرفی آن بوجود آورده ایم و طی سی روز گذشته حدود یک میلیون و نیم کاربر به این صفحه مراجعه نموده اند. این استقبال نشان داده است که ساخت چنین سازی نیاز جامعه امروز است ولی ساخت آن به معنای نادیده گرفتن سازهای سنتی نیست.
قصه تولید «لیانیک» و نمایشگاه صنعت موسیقی
وی اضافه کرد: لیانیک نخستین ساز ساخته شده از یک ساز سنتی در موسیقی نواحی ایران است و ما به دنبال گسترش این ساز هستیم و اگر بتوانیم پروژه هایی تعریف خواهیم کرد که بتوانیم سازهای دیگر را پوشش دهیم. سازهایی مثل سرنا را جزو دستور کارمان برای آینده قرار داده ایم. در ساخت لیانیک به تکنیک هایی دست پیدا کردیم که ما را در ادامه مسیر پیش انداخته است.
این آهنگساز تاکید کرد: دت هایی طولانی است که در کشورمان بازار سازهای سنتی را داریم و امروز باید به ساماندهی این عرصه دقت نماییم. صنعت تولید ساز در طول تاریخ موسیقی وجود داشته و امروز با ساماندهی این تجارت می توانیم چرخه فروش را حرفه ای تر و دسترسی به ساز را راحتتر نماییم. برای دستیابی به این مهم به اشخاصی دلسوزی نیاز داریم که فرصت هایی برای عرضه سازهای مختلف موسیقی ایجاد کنند که حتی ضروری است این امکان برای عرضه سازهای سنتی ایرانی به خارج از کشور هم فراهم گردد.
شریفیان در انتها اظهار نمود: در نهایت باید بگویم که دستیابی به شرایطی بهتر در حوزه صنعت موسیقی وابسته به نوازنده ها و سازنده های سازها است؛ کسانیکه در ایران مشغول کار هستند و خاک صنعت این حوزه را می خورند، می توانند به این حوزه کمک کنند. ما نباید چشم انتظار اقدامی از جانب دولت باشیم، تا امروز کارهایی که خودمان انجام دادیم بدون هیچ پشتوانه دولتی صورت گرفته چون ما دلسوز موسیقی نواحی ایران هستیم. چند وقت پیش به ایرلند رفته بودم و در صحبت با آنها پرسیدم که آیا شما نمونه الکترونیکی نی انبان ایرلندی را دارید که آنها تاکید داشتند چنین سازی نداریم چون دولت از ما برای ساخت آن حمایت نکرده و نمی دانیم که شما چطور چنین سازی تولید کرده اید. در واقع آنها هم منتظر بودند که دولت برای ساخت چنین سازی حمایت کند ولی ما با وجود محدودیت و سختی ها دست به کار شدیم و چنین سازی تولید کردیم. امیدوارم در نمایشگاه صنعت موسیقی بتوانیم در کنار انواع سازهایی که تولید می شوند سازهای بومی را هم معرفی نماییم.
دومین نمایشگاه صنعت موسیقی ۲۹ آبان تا ۲ آذر در محل مرکز نمایشگاهی برج میلاد تهران برگزار می گردد.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب