گزارش سایت رسمی سیامك یزدانجو از یك شب اجرا
گروه کر تنال در آرزوی دنیای بدون جنگ خواند
شامگاه شنبه ـ یکم مردادماه ـ تالار رودکی میزبان کنسرتی بود که عمده مخاطبان آن بزرگسالان بودند ولی اجراکنندگان آنرا از رده های سنی متفاوت از کودکان تا بزرگسالان تشکیل شده بودند و هر گروه به اقتضای سنش، اجرای متفاوتی را به نمایش گذاشت.
به گزارش خبرنگار موسیقی ایسنا، این کنسرت بگونه ای طراحی شده بود که به واسطه حضور گروه کُر کودک و نوجوان، می توانست برای تماشاگران در این گروه سنی هم جذاب باشد؛ هرچند که حضور کودکان و نوجوانان در این اجرا به چشم نمی خورد و البته که زمان کمتری برای این رده بندی سنی نسبت به گروه اصلی در نظر گرفته شده بود.
گروه کُر کودک و نوجوان تنال و گروه جوانان تنال به رهبری لیلا نجفی قطعات مختلفی را به نمایش گذاشت و عموما در بخش هایی که قطعات اجرایی به زبان انگلیسی بودند، اجرای آنها با حرکات بدن همراه بود.
البته که قطعات ایرانی که توسط این گروه اجرا شد دلنشین تر بود و حال و هوای موسیقایی آشنایی را در سالن رقم زد.
لیلا نجفی رهبر گروه کودکان و نوجوانان، هر لحظه در حالیکه خود لبخندی گشاده بر لب داشت، در جایی هم «لبخند» را به برخی از اعضای گروه یادآوری کرد. به نظر می رسید که او ارتباط خوبی با کودکان و نواجوانان گروهش دارد و در جهت همین رابطه ای که بین آنها وجود داشت، گروه را هدایت می کرد.
بخش دیگر این کنسرت، با اجرای گروه کر تنال به رهبری میلاد عمرانلو همراه بود که بعد از اجرای قطعه اول، عمرانلو بیان نمود: «پس از ۹۱۲ شب به روی صحنه بازگشتیم که برای خود من بزرگترین وقفه، در این بیست و چند سالِ کاری بود. زمانی که مدت شب هایی را که از صحنه دور بودم، حساب می کردم، باورم نمی شد که این مدت اینقدر طولانی بوده است. اعضای گروه در مدتی که کارمان متوقف شده بود خیلی زحمت کشیدند و تمرینات سنگینی را با ماسک و بی ماسک انجام دادند. خیلی خوشحالم که امشب برایتان می خوانیم.»
به نقل از عمرانلو یکی از قطعات این اجرا بر مبنای یک ملودی اوکراینی بود که آنرا به امید دنیایی فارغ از جنگ و خونریزی خواندند. این هنرمند در جهت اجرای این قطعه، اظهار داشت که به عقیده او هیچ توجیهی برای ریختن خون انسان ها وجود ندارد.
همینطور یکی دیگر از قطعات این کنسرت، از آهنگسازی اهل لیتوانی بود که اجرای این قطعه توسط این گروه سابقه ای دیرینه دارد. مضمون این قطعه بر این اساس است که زنانی به انتظار شوهران خود که به جنگ رفته اند می مانند تا وقتی که آنها به خانه بازگردند.
این قطعه علاوه بر اجرای موسیقایی گروه، برپایه آنچه درباره مضمون اثر مورد اشاره است، روایتی نمایشی بود از خانمهایی که گویی ابتدا در انتظار و هاله ای از غم به سر می برند و سرانجام با بازگشت همسران خود به دسته های دوتایی تقسیم شده، مقابل هم ایستاده و صحنه ای احساسی را رقم می زدند.
در ادامه قطعاتی محلی از آذربایجان، کردستان و گیلان اجرا شد و بعد از آن هم قطعه ای از اریک ویتاکر (آهنگساز امریکایی) اجرا شد که لالایی بود که گروه آنرا به زمین که حالا بیشتر از همیشه به مراقبت نیاز دارد، به امید پاک بودن آن تقدیم کردند.
منبع: سایت رسمی سیامك یزدانجو
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب